Terug op kantoor, na een aantal leuke afspraken, open ik mijn mail. Tussen alle e-mails staan een aantal telefoonnotities. Met enige verbazing, maar zeker ook blij verrast, zie ik dat één van mijn ex-klanten heeft gebeld. Of ik zo spoedig mogelijk terug wil bellen.
Ik denk even terug aan de periode dat deze ex-klant nog klant was en natuurlijk aan de periode dat wij afscheid namen van elkaar. Gelukkig is er altijd een goede verstandhouding geweest. Ook toen we uit elkaar gingen. Het was crisis. De broekriem moest bij bijna ieder bedrijf stevig worden aangehaald. En onze concullega’s deden onze klanten soms een aanbod, waar ze bijna geen nee tegen konden zeggen.
Zo gebeurde dat ook bij deze klant. Zij kregen een aanbod, wat bijna te mooi was om waar te zijn. Wij kregen, dankzij onze goede verstandhouding, ook de kans om zo’n prachtig aanbod te doen. Maar helaas konden wij daarin niet meegaan, zonder een concessie te doen aan onze kwaliteit van dienstverlening. Dus helaas namen wij afscheid van elkaar. Zonder een onvertogen woord en met onze volledige medewerking om één en ander goed over te dragen naar de nieuwe leverancier van de klant. Zo hoort dat nu eenmaal!
En dan nu dus, zo’n jaar later, die telefoonnotitie. Nieuwsgierig als ik ben, pak ik de telefoon en bel terug. Leuk om elkaar weer te spreken! Gelukkig gaat alles goed met mijn contactpersoon, voor wat betreft gezondheid en welzijn. En ook zakelijk gaat alles gelukkig weer wat beter. Zoals bij zoveel bedrijven, trekt het economisch allemaal weer een beetje aan. Helaas voor hen, gaat het op ICT-gebied niet zo voor de wind.
Ik zeg altijd maar: “Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het dat meestal ook”.
Het aanbod van onze concullega bleek toch te mooi om waar te zijn. De boel ligt constant plat en onze ex-klant krijgt de ene na de andere onvoorziene factuur om zijn oren. Dus kreeg ik de vraag om op korte termijn eens even langs te komen. Men is het zat en wil weer terug naar een stabiele netwerkomgeving, naar de duidelijke afspraken die wij altijd met hen maakten over de kosten voor het onderhoud van de ICT-omgeving en naar het stapje extra dat wij altijd doen voor onze klanten.
Ik maak een afspraak, om een paar dagen later even langs te gaan. Met een gevoel van blijdschap en trots hang ik de hoorn op de haak. Ik bedenk me, dat ik blij ben dat wij altijd proberen mee te denken in de (financiële) situatie van onze klanten, maar nooit zover gaan dat we een concessie doen aan onze kwaliteit van dienstverlening. Dan raak je heel soms wel eens een klant kwijt, die op een bepaald moment erg gevoelig is voor “prijs”. Maar zo nu en dan komen ze dus ook gewoon weer aankloppen, als blijkt dat kwaliteit en prijs toch echt in verhouding moeten zijn.
Bob Ouwejan